De economie van Cambodja heeft in de laatste eeuw een hoop te verduren gehad. Aanhoudende oorlogen zorgden voor onduidelijke verhoudingen en bood gelegenheid voor corruptie. Sinds de laatste decennia is de situatie rustiger in Cambodja. Economische groei zorgt nu voor een langzame verbetering van de situatie. Met een gemiddeld inkomen van ruim $300 per persoon per jaar, blijft Cambodja echter een van de armste landen in de wereld.
Het overgrote deel van de Cambodjaanse economie wordt bepaald door de agrarische sector. Landbouw en visserij zijn altijd al van groot belang geweest voor zelfvoorziening en binnenlandse handel. Helaas is het land ook nu nog slachtoffer van corruptie in de hogere kringen. Dit is dan ook de voornaamste reden van kritiek op de vele hulp die Cambodja geniet van buitenlandse organisaties. Door de groeiende economie in Cambodja is de infrastructuur de laatste jaren sterk verbeterd. Wegen tussen de grote steden zijn tegenwoordig steeds vaker geasfalteerd.

Hoewel de landbouw erg belangrijk is voor Cambodja zelf, worden deze producten bijna niet geëxporteerd naar het buitenland. Alleen de kap van bomen gaat van de agrarische sector naar het buitenland. Omdat dit in veel junglegebieden illegaal is, blijft ook dit beperkt. Het grootste exportgoed van Cambodja is textiel. Zo’n vijftien jaar geleden werd Cambodja ontdekt als geschikte locatie om textielbedrijven op te zetten. De zeer lage lonen zorgden voor veel investeerders. Omdat er vrij veel internationaal toezicht is in Cambodja zijn er maar weinig sweatshops te vinden die de bevolking uitbuiten.

Naast de textielindustrie profiteert de economie van Cambodja vooral ook van het opkomende toerisme. Sinds het land een rustigere periode is ingegaan zijn er jaarlijks ruim een miljoen toeristen die Cambodja bezoeken. Dit aantal groeit elk jaar. Ook blijven toeristen langer in het land. Vaak was een bezoek aan Cambodja onderdeel van een langere reis. Vaak werden alleen de tempels van Angkor bezocht, maar steeds vaker ontdekken toeristen ook de rest van het land. De prachtige natuur, pittoreske dorpjes en schatten uit het verleden zijn over het hele land verspreid waardoor het erg de moeite waard is om meer te bezoeken dan alleen de grootste trekpleisters.

De staatsvorm van Cambodja is een constitutionele monarchie. Net als Nederland is de koning(in) het officiële staatshoofd, maar ligt de eigenlijke macht in het parlement. De koning wordt niet bepaald via erfopvolging in Cambodja. De staatsvorm bepaald dat een hoge raad de troonsopvolging bepaald. De huidige koning is Norodim Sihamoni. Maar volgens traditie heeft ook een afgetreden koning nog veel aanzien. In 2004 is er zelfs een speciaal woord bedacht om de vorige koning te eren. Omdat binnenlandse onenigheden pas erg laat zijn opgelost, hanteert Cambodja een grondwet uit 1993. De wetgevende macht ligt bij de senaat en het parlement dat uit twee kamers bestaat. Er zijn zes grote partijen die meedoen aan de nationale verkiezingen. Ook voor bestuur op lager niveau bestaat een verkiezingssysteem. Er wordt onderscheid gemaakt tussen landelijk, provinciaal en plaatselijk bestuur.